Wino Chianti bierze swoją nazwę od terytorium produkcji, dużego obszaru położonego na wzgórzystym terenie, w wielu prowincjach, choć z historycznego punktu widzenia Chianti to ściśle określony obszar między Sieną a Florencją.
W 1872 roku baron Battino Ricasoli, polityk i producent wina, skodyfikował recepturę oryginalnego wina Chianti: 70% sangioveto (sangiovese), które daje ciało i kolor, 15-20% canaiolo, dające zapach i miękkość, 15-20% trebbiano i malvasii (białe winogrona) dla rozjaśnienia. W kolejnych latach powstawało wiele kombinacji tych proporcji. Obecnie prawie nie produkuje się wina Chianti z użyciem białych winogron, za to coraz więcej powstaje Chianti produkowanych w 100% z winogron sangiovese lub z dodatkiem szczepów międzynarodowych (cabernet sauvignon i merlot), albo też z dodatkiem tradycyjnych toskańskich canaiolo i colorino.
W roku 1932 obszar produkcji wina Chianti został powiększony i utworzono siedem podobszarów: Classico, Colli Aretini (okolice Arezzo), Colli Fiorentini (Florencja), Colline Pisane (Piza), Colli Senesi (Siena), Montalbano i Rufina. W kolejnych dziesięcioleciach dalsze regulacje prawne unormowały sytuację, a w 1996 dodano obszar Montespertoli (który wcześniej wchodził w skład Colli Fiorentini).
Chianti musi być produkowane z 70 do 100% Sangiovese (w Chianti Classico min. 80%, w Chianti Colli Senesi min. 75%). Białych winogron nie można dodać więcej niż 10% (w Chianti Classico nie dodaje się wcale). Pozostałe szczepy oscylują między 15 a 20%.
TYPY CHIANTI
Chianti generyczne produkuje się w prowincjach Arezzo, Florencja, Pisa, Pistoia, Prato i Siena. To przede wszystkim wino dobre do codziennego picia.
Natomiast Chianti Classico produkuje się w ściśle określonej strefie obejmującej 9 gmin położonych pomiędzy Florencją a Sieną. To najstarszy obszar produkcji chianti, niezmienny od 1932 roku. Wersja podstawowa dobrze nadaje się jako wino stołowe, ale jest też produkowana wersja Riserva (min. 2 lata starzenia) i Gran Selezione, która wymaga min. 30 miesięcy starzenia.
Chianti Rufina pochodzi z upraw położonych na wysokości 400 metrów n.p.m. na północny wschód od Florencji. Wapienne, margielowe podłoże daje surowe, eleganckie wino o dużej kwasowości. To najmniejsza podstrefa produkcji.
Chianti Colli Senesi (Siena) produkowane jest w 15 gminach położonych między Sieną, Val d’Elsa, Val di Chiana, Val di Merse i Val d’Orcia.
Chianti Colli Fiorentini produkuje się z winnic z gmin położonych na wzgórzach otaczających Florencję.
Natomiast pozostałe Chianti – Chianti Colline Pisane (z okolic Pizy), Chianti Colli Aretini (Arezzo), Chianti Montalbano czy Chianti Montespertoli są zdecydowanie słabsze i raczej trudno tam liczyć na ‘perełki” – to zwykłe wina do do dziennego picia do obiadu.
Ja mieszkałam w obszarze produkcji Colli Fiorentini, blisko Montespertoli i rzut beretem od Chianti Classico. Oczywiście podróżowałam po całej Toskanii i miałam okazje pić wina bezpośrednio u producentów w każdej z ww. stref produkcji.
Moich klientów zawsze zabierałam na wycieczkę do Chianti Classico. Odwiedzaliśmy miasteczka Greve, Castellinę, Gaiolę, Raddę. W każdym z nich próbowaliśmy win z danej gminy. W Greve in Chianti zawsze zwiedzaliśmy Enoteca Falorni. To stara piwnica na wino, w której obecnie funkcjonuje miejsce degustacji wina, sklep i mała restauracja. Można tu spróbować setek win z całej Toskanii, a także słodkie vin santo, mocną grappę czy oliwy. Sami decydujemy co próbujemy i w jakiej ilości. Bardzo polecam wizytę w tym miejscu!
Na koniec jeszcze – najbardziej znani producenci z Chianti. Te etykiety gwarantują jakość:
- Querciabella
- Antinori
- Brancaia
- Barone Ricasoli Castello di Brolio
- Il Molino di Grace
- Castello di Volpaia
- Felsina
- Badia a Coltibuono
- Castello di Ama
- Isole e Olena
- Selvapiana
- Fonterutoli